Στην παγκόσμια ημέρα θεάτρου επέλεξε φέτος το ΘΕΓ να βραβεύσει την συμπολίτισσα μας και πολυβραβευμένη συγγραφέα /ποιήτρια /λογοτέχνιδα Μυριάνθη Παπαονησιφόρου για την προσφορά της στον λογοτεχνικό κόσμο!
Τα παιδια της εφηβικης σκηνής του ΘΕΓ ερμήνευσαν ποιήματα της σε θαετρική μορφή ενώ τα μικρότερα της παιδικής σκηνής του ΘΕΓ απέδωσαν ποιήματα της και απέσπασαν πολλά χειροκροτήματα και εύγε!
Επίσης, ακολούθησε βράβευση όλων των συμμετεχόντων ηθοποιών του ΘΕΓ που έλαβαν μέρος σε όλες τις παραστάσεις που παρουσίασε το Θεατρικό Εργαστήρι της Γεροσκήπου κατά το έτος 2016. Σε αυτό απονομές έγιναν για όλες τις ηλικίες, παιδική, εφηβική και ενηλίκων οι οποίοι εργάστηκαν συλλογικά και σε αρκετές παραστάσεις παρουσίασαν έργα μοναδικά και όμορφα αποδωσμένα!
Επίσης, οι μικροί χορευτες του Χάρη Πάζαρου – Πολιτιστικός όμιλος Ιεροί Κήποι χόρεψαν κυπριακούς παραδοσιακούς χορούς και λάμπρυναν με την παρουσία τους την γιορτη! Και σίγουρα τους αξίζουν πολλά μπράβο για την προσπάθεια τους και στον δάσκαλο τους Χάρη Πάζαρο για την διδασκαλία του και την υπομονή του να μάθει στα παιδιά τους χορούς και την αγάπη για την παράδοση και την Κύπρο.
Στόν πρόεδρο του ΘΕΓ κύριο Νεόφυτο αξίζουν τα πιο πολλά ευχαριστώ και μπράβο, ο οποίος έκανε το όραμα του και όνειρο του πραγματικότητα και είναι βράχος, ο βράχος αντίστασης σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίσει το ΘΕΓ εάν σωματείο διαμάντι για τον Δήμο Γεροσκήπου, το οποίο όπως ανέφερε και στην ομιλία του παρόλο που έχει γίνει Δήμος εδώ και δεκαετίες πλέον η Γεροσκήπου, εν τούτοις δεν υπάρχει στήριξη, του τύπου να κτιστεί ένα θέατρο ή μια αίθουσα ειδικά δημιουργημένη / διαμορφωμένη με τα όσα χρειάζεται μια θεατρική σκηνή π.χ. προβολείς κλπ κάτι που θα ενθάρυνε και τα νεαρά μας βλαστάρια να ασχοληθούν πιο πολύ με το θέατρο, το οποίο παράγει και είναι πολιτισμός!
Κάθε χρόνο το εκτελεστικό συμβούλιο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου θέτει σε μια κορυφαία προσωπικότητα του θεάτρου να γράψει το μήνυμα της μέρας, που μεταφράζεται σε περισσότερες από 50 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνές Ινστιτούτου Θεάτρου και τα περισσότερα από 90 εθνικά του κέντρα, διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο.
Φέτος, μετά τους Ντάριο Φο, Μπρετ Μπέιλι, Κριστόφ Βαρλικόφσκι και Ανατόλι Βασίλιεφ, η τιμή ανήκει στην πολυβραβευμένη Γαλλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλ Ιπέρ, που μπορεί το σινεμά να την έχει κάνει παγκόσμια διασημότητα, το θέατρο όμως τη χαίρεται σε επιλεγμένες, σημαντικές ερμηνείες, που αρκετές φορές την έχουν φέρει και στη χώρα μας. Είναι η όγδοη γυναίκα που αναλαμβάνει να γράψει το μήνυμα στα 55 χρόνια της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου, κάτι που δεν παραλείπει να επισημάνει με νόημα.
Τονίζει δε,ότι μέσα από τους ρόλους τους οποίους υποδύεται αισθάνεται ότι δεν πορεύεται μόνη και πως έκαστος ο κάθε ρόλος που ενσάρκωσε έχουν γίνει συνοδοπόροι της στην ζωή. Επίσης, και όσα έργα είδε, αγάπησε και χειροκρότησε όντας η ίδια θεατής συμπορεύονται μαζί της διότι αν και έχουμε την εντύπωση ότι με το πέρας των έργων μας εγκαταλείπουν τα όσα ζήσαμε στην σκηνή σαν ηθοποιοί ή σαν θεατές στην πραγματικότητα συνεχίζουν να ζουν μέσα μας υπόγεια, εννοόντας τα όσα μυνήματα μας μετέδωσαν και ηθικά διδάγματα.
Η ίδια, αισθάνεται ότι μέσα από τους ρόλους της έχει το δικαίωμα να αισθάνεται κάτι σαν παγκόσμιος πολίτης και ανάφερε στο μύνημα της, πως «Ετσι, ανήκω σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Είμαι Ελληνίδα, Αφρικάνα, Σύρια, Βενετσιάνα, Ρωσίδα, Βραζιλιάνα, Ρωμαία, Γιαπωνέζα. Αυτή είναι η πραγματική παγκοσμιοποίηση».
Για την Ιζαμπέλ Ιπέρ το θέατρο «είναι οι άλλοι, ο διάλογος, η απουσία του μίσους. Το θέατρο μας προστατεύει, μας στεγάζει. Μας αγαπά… όσο το αγαπούμε κι εμείς».
Η ίδια είναι τόσο ευαισθητοποιημένη και λάτρης του θεάτρου δεν παρέλειψε να σχολιάσει και να παροτρύνει τους πολιτικούς αλλά και τον κάθε αρμόδιο όπως κυβερνήσουν με σύνεση και υπευθυνότητα τον τόπο τους και να καταδεχτούν να δώσουν σημασία στην ανυπολόγιστη ωφέλεια και αξία που μας χαρίζει το θέατρο.
Αναφέρει δε, ότι είναι καθήκον μας. Και ανάγκη μας είναι να υπάρχει το θέατρο, το οποίο δεν υπάρχει χάρη σε μας, μάλλον χάρη στο θέατρο υπάρχουμε εμείς. Το θέατρο είναι παντοδύναμο, αντιστέκεται, επιβιώνει από το κάθε τι, πολέμους, λογοκρισία, φτώχεια. Αρκεί να πούμε “Το σκηνικό είναι μια γυμνή σκηνή μιας ακαθόριστης εποχής” και να προσθέσουμε έναν ηθοποιό. Ή μία ηθοποιό. Τι θα κάνει αυτός; Τι θα πει αυτή; Θα μιλήσουν; Το κοινό περιμένει, θα αναγνωρίσει, γιατί χωρίς το κοινό δεν υπάρχει θέατρο, ποτέ δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Ενας μόνο θεατής στο κοινό είναι το κοινό…»
Και καταλήγει η Ιζαμπέλ Ιπέρ: «Το θέατρο για μένα είναι ο άλλος, είναι ο διάλογος, η απουσία του μίσους. Η φιλία μεταξύ των λαών· δεν γνωρίζω πολύ καλά τι θα πει αυτό, μα πιστεύω στην κοινότητα, στη φιλία μεταξύ των θεατών και των ηθοποιών, πιστεύω στην ενότητα όλων αυτών που επανενώνει το θέατρο, τους θεατρικούς συγγραφείς, τους μεταφραστές, τους φωτιστές, τους σχεδιαστές κοστουμιών, τους σκηνογράφους, αυτούς που ερμηνεύουν το θέατρο και αυτούς που το δημιουργούν και αυτούς που το επισκέπτονται. Το θέατρο μας προστατεύει, μας προφυλάσσει… Μου φαίνεται πως μας αγαπά… όσο το αγαπάμε…»
Κλείνοντας λοιπόν, δράττωμαι της ευκαιρίας των όσων ανάφερε αυτή η διάσημη και λαμπρή ανά το παγκόσμιο ηθοποιός να σας καλέσω, όλους τους συγχωριανούς και όσους αγαπούν το θέατρο να αγκαλιάσουμε και να στηρίξουμε το Θεατρικό εργαστηρι Γεροσκήπου και να συμβάλουμε ώστε να επιβιώσει και μέσα από τις παραστάσεις και την ύπαρξη του γενικότερα να κάνει περήφανη την πόλη μας και με αγάπη και πάθος να υλοποιηθούν όλα τα πλάνα που βρίσκονται είτε στα σκαριά είτε ακόμη σαν πρόχειρες σημειώσεις στα χαρτιά μας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σημειώσω ότι είχε μεγάλη επιτυχία η όλη εκδήλωση και η αίθουσα γέμισε με κόσμο.
Το ΘΕΓ θα συνεχίσει να παλεύει με αγάπη και να υπάρχει αλλά περιμένουμε πολλά από Δήμο Γεροσκήπου και στο σημείο αυτό δεν θα παραλείψω να αναφέρω ότι κανένας πολιτικός άρχοντας πλην του Δημάχου Γεροσκήπου δεν εμαφανίστηκε να τιμήσει το ΘΕΓ και την παρουσία, τον κόπο τόσων παιδιών που απλά και μόνο το χειροκρότημα παίρνουν σαν αμοιβή!
«Μπράβο τους!», λοιπόν, που αγνόησαν αυτή την τόσο σημαντική μέρα για το θέατρο, και που με αυτό τον τρόπο στηρίζουν τον αφανισμό τέτοιων σωματείων που στην ουσία προφσέρουν πολιτισμό, και μια υγιή ενασχόληση στα παιδιά, εφηβους, νέους και ενήλικες. Δεν θα σημειώσω βέβαια κάθε πόσο μας θυμούνται, αλλά απλά να θυμούνται ότι το ένα χέρι νίβει τ΄άλλο και τα δυό το πρόσωπο!
Μπράβο στο ΘΕΓ και σε όσους μας τίμησαν και ετοιμαζόμαστε τώρα για το Πάσχα και μια ξεχωριστή παρουσία που θα καταπλήξει μικρούς και μεγάλους!!
Μαρία Μασουρα
massouramaria.wordpress.com 